له سمـــندر ســــره هـــــوساوي په اسانه روان
څاڅکی په نیم وجود پر ځمکه وي په ګرانه روان
له یوه ګل پــــاڅي د شـــــاتو مچۍ کیني پربل
همداسې ژونـــد وي له ارمان تر بل ارمانه روان
دلته د خلکو ارمــانــونـــــه دومره دنګ خونه دي
چې به د دنګو مـــاټــۍ وال وي تر اسمانه روان
ته پر ګل اور تویوې تـــه پــر ګـــل اوبه تویې کړه
په سرو لمبو کې ناسته ژر شــه تــر بارانه روان