2020-09-21
چې ورته خولې شوې داصيلو مرغلرو اوبــــــــــــــــــــــــه
خپلو خبرو ته دې ورکړې د سندرو اوبــــــــــــــــــــــــــــــه
ستا د تصوير تنکيو پښو ته شيشې مه شه لــــــــــــشې
په کاڼو چېرې ماتې مه شه د جوهرواوبـــــــــــــــــــــــــــــه
زما د زړه د مينې زور پاس په لېـــــــــــمو کــــــــې ګوره
په بره خېــــــــــــژې اشنــــــــــــا تـــــــــــــل د زورورو اوبه
خدايه ! باران د مينې راوله پــــــــــر وچـــــــــو للـــــــمو
غواړي ګلان لکـــــــــه د تــــــــــــــــــــــــږو مساپرواوبه
ګودرې شاړې منګي مات دي په کې څاڅکی نه شته
ستا د لاسونو د جوړه شپينو کــــــــــــوتــــــــــــرو اوبه
پرګلو څاڅي کـــــــــوم د ميـــــــــنې پېغمبر ژړلـــــې ؟
د شعر د شاتو د مچـــــــــــــــيو لــــــــــه وزرو اوبــــــــه
کله چې ليکي خپل صنم ته صوفـــــــــــــيانـــــــه غزله
قلم ته واچوي کاروان د نــــــــــــيلوفـــــــــــــر اوبــــــــه