خدای پامانۍ څه وه،بس زر کېنستم
لۀ تا په پښو تلمه،په سر کېنستم
صبر،دخپلې مور د پوندو چاودې
زما په سر راوست چکر کېنستم
تاویل خاورې!ماوېل،ځاااار،ودرېدم
تاوېل پکار مي دي سره زر،کېنستم
تۀ په زړه خوړین د تاج محل دننه
زۀ مسک د سیوري په څادر کېنستم
دشېبو نېښ نېښ مي خوري ویني د زړه
د انتظار د مار په سر کېنستم
مړ وم،اخر مي د یوې چغې په لاس
وټکولو د خدای ور،کېنستم
فقط،لحد، لوحه،جنډه مي نه وه
ځانته له ځانه چي بهر کېنستم
د رڼا ضد ښار کي زۀ تل ایثاره!
په هر یو وره کي لکه لمر کېنستم