لنډې كيسې

ګومان دايمان زيان وي

دمازدیګرلمرپه بریوتوو دګلرنګ کاکالمسي دموږه په غاړه کې پړی ور اچولی و اودمیدان لورته یې راکشاو دکلي خلک په میدان باندي راټول و دخلکوپه منځ کې پیرګی ولاړو پیرګي ښګته زمکې ته کتل دکلي ځوانانو په پیرګې پوري خندل ټوکې ټکالې یې ورباندي کولې دپیرګې زیړوس...

بس ټلفون کښېږدي

پردل وویل : نوروز اکا په یاد دي ، دي . زموږ دکلي څنګه ښه ژوند و ،  چا په لږ درلودل چا به کم ، دچابه لس دچابه شل دچابه زیاتي مېږي او وزې وې ، شپانه به خپله رمه پروخت د څړ لپاره بېوله . له رمې سره به دوه غښتلي سپي هم ورسره وو چي یو لنډی او بل ب...

ورور که خور

دموټر پر بامو سپينې پرښې دتېرې يخې شپې کيسه کوله .کبابيانو دکباب په ګرم بوى زموږ دماغونه تخنول او نرمو هيندي سازونو خلک خيالي دنيا ته له ځان سره کشول. ايوب راته ويلي وو: چې په کابل کې هوټليان دهوټلونو له مخې ولاړ دي خلک په زور هوټل ته د ډوډۍ لپاره ک...

ګل زرينه

نن بيا له معمول سره سم له ټولونه مخکې د شنې ونې لاندې راورسېدم له وچو وښونه په جوړې شوې سترنجۍ  په دېره کې وغزېدم، داهغه يخه او شنه دېره وه  چې هر كال به داوړي دګرمۍ موسم په رارسېدوسره سپن ږيري علي خان اكا په خپلو لاسونو جوړوله،په دې دېره ك...

کابلیان

محمود بوجۍ په مځکه کیښوده، په لستوڼي يي د تندي خولې پاکې کړي. لمر نيژدې نیم اسمان ګام کړی وه، کولنګ يي پورته کړ، د کولنګ په تیره څوکه يي  یو بل ته مخامخ  د یو ګام  په فاصله لس- دولس ګامه اوږدې لیکې جوړي کړي، هره لیکه يي یو څپک ژوره کړه...

بخښنه

سپین ږيري سړي  راډیو بنده کړه، په ډکه خوله يي وویل، سمه نه اوریدل کیږي، مسالي يي خوړلي. په عمر پخي ښځي د چایو ډک پدنوس ایښودو سره په خوله کي ور ولویده، ټوله ورځ همدا یوه خبره کوی، برامدین دی او ګلبدین دی، امچا مسعود دی او ګلم جم.  بله خبره...

هوايي پوهنځى

 د ټولګي په ټولو مضامينوکې مې له جغرافيې سره خاصه مينه وه د هېواد په اړه د هر درس په لوستلو به مې داسې محسوسوله چې ،دا هرڅه ټول زما دي او دا مې تر ټولو لويه هيله وه چې،دخپل هېواد د غرونو ، سيندونو، دښتو، بېدياوو، لويو ښارونو او ولاياتو برسېره د...

وعده

 له كله نه چې زه له دوبۍ نه راغلم نو په كور كې دټولو مزاج داسې څه بل شانتې وه، دهريوه په څهره كې يو عجيبه شان تغيرښكار كېده، مابه چې هرڅومره وپوښتل چې ايا زموږ په كور كې خوكومه ستونزه نه ده راپيداشوې؟ ټولوبه ويل نه ته اوس دوبۍ نه راغلى يې هلته خ...

ژورنالست

په بيړه مې ځان  د ولايتي شورا ودانۍ ته ورساوه، هلته مې  د تمبوانو په يوه پنډ غالي ځغلند نظر تير کړ، په مخورو قومي مشرانو سربيره د مدني ټولنو استازي او د پوهنتون استادان مې هم تر سترګو شول، خو نظر مې په ښځينه څوکيو ناستې د پوهنتون  د يو...

ته بې وفايې!

په بېړه روان وه ،غوښتل يې ژر ځان کورته ورسوي ،چې په رڼا کې خپله ښځه روغتون ته يوسي، ځکه چې کلى يې ډېر لرې او سړک يې خامه وه د مازيګر له لمر پرېوتووروسته به موټرنه پيداکېده. تمځاى ته په رسېدوسره وروستى موټر له اډې څخه ووت ده چې وليدل پر موټر سورلۍ لک...